"Ben büyüü, ben İdil bebe abla ol"

"Ben büyü(düm), ben İdil bebe(ğin) abla(sı) ol(dum)"
Başlıktan da anlaşılacağı üzere Defne hanım artık kendi derdini kendi anlatıyor, tabii en geniş zamanlamalarla ve en yalın, duru bir Türkçeyle :) Bu da yakın bir zamanda burayı da benden devralacağına yorulabilir mi? Neden olmasın... Tabii bunun için güncelleme hızımla yarışabilmesi ve pek bir aşina olduğu (!) teknolojiye bir merhaba demesi gerekecek. Eh en olmadı o söyler ben yazarım bir süre sonra.. Haa söyler mi derseniz, söyler. Her zaman anlatacak pek çok şeyi var çünkü Defneciğin.

Merak edenlere, Defnenin bir günü nasıl geçer diyenlere, olayın magazin kısmı nerede diyenlere... işte buyrun: Defnekuş'un haftaiçi günleri anneannesiyle geçiyor (mininu anaane), genellikle günü kitap okuyarak, küçük oyunlar oynayarak geçiriyorlar. Öğle yemeği sonrasında, Defne "şimdi uyku zamanı" diyerek şekerleme hazırlıklarını yapıyor. Kuşlardan öğrendiğimize göre, öğle uykusu sonrasında yatağına değen bir sihirli el ile yatak dans pistine dönüyor ve Defne hanım, "başka müzik"lerle dans ediyor.
Bazen ablacığı da ziyarete geliyor Defne'yi. Giderek daha iyi oyun arkadaşları olduklarını söyledi aynı kuşlar. Bir süper ikili yoldaymış diye duydum laf aramızda...

Bu arada Defnecik Adana'da Çınar ve İdil'i ziyaret etti. Çınar'la şimdilik "ne seninle ne sensiz" bir ilişkileri var. El ele tutuşup gezmeyi seviyorlar ama işte çocukların birbirine sevgi gösterme zamanları denk gelmeyince arada bozuştukları da oluyor. Zaten ne yalan söyleyelim, Adana tatilinde en ağırbaşlımız İdil bebekti. Altı temiz, karnı tok, sırtı pek olduktan sonra hiç naz niyaz etmedi yavrukuş. Ama ayaklanınca neler yapacak göreceğiz :)

Defnekuşla rüyalarımızı da anlatıyoruz birbirimize. Kendisi genellikle eşekler görüyor ne hikmetse:p Sonra hangi eşekler var sayıyoruz, anne eşek, baba eşek, çocuk eşek, bi de "aylinteyze" eşek var. Ne yapalım, bütün teyzeleri "aylin teyze" sandığını varsayıp, görmezden geliyoruz. Hey küçük Defnekuş, bakalım daha neler yapacaksın bize :)))

Bu arada Defnekuş pek iyi, pek güzel, lakin annesine sevgisi bazen pek yoğun oluyor. Her işini anneciği yapsın istiyor, hani biz de soruyoruz sevgiden mi kuzucuk bu eziyetten mi diye ama henüz yanıt alamadık. Hem ben diyorum ki, bu da illaki bir dönemdir, geçecektir. Heey uzmanlar... öyledir di mi ??